the slow rush

1. tame impala tərəfindən çıxmış 2020'ci ilin ən yaxşı albumlarındandır. 90'larda başlayan electronic və psychedelic rock'a olan maraq son illərdə daha da inkişaf etməyə başlayıb. 2020'ci ildə işıq üzü görən digər progressive rock nümayəndələri də bunu sübut etdi (məsələn pain of salvation). Ya onlar da bu yolu izlədi ya da albumları zəif alındı.

Albumun açıq ara ən yaxşı mahnıları:

one more year - Çox qəribə şəkildə ritmləri elədir ki, sözlərinə heç qulaq asmırsan amma qulaq asanda fərqinə varmaq olur ki, çox əjdaha sözlərə sahibdir, məslən:

Do you remember we were standing here a year ago?
Our minds were racing and time went slow
If there was trouble in the world we didn't know
If we had a care, it didn't show
But now I worry our horizon's bear nothing new
'Cause I get this feeling and maybe you get it, too.

Borderline - bir çoxları üçün açıq ara albumun ən çox dinlənən mahnısıdır. ilk dinləmələrdə çətin adaptasiya olsan da nəqarət ilə başlayan ritmlərlə bir də görürsən dəfələrlə dinləmiş olursan.

Posthumous forgiveness - çox uclarda bir mahnıdır. dinləyicilərə görə iki hissəlidir və buna görə bəzən adaptasiya olmurlar. Buna görə də ya çox bəyənilir ya da heç bəyənilmir. amma sözlərinə qulaq verəndə bu da diqqət çəkicidi.

is it true - gəldik mənim ən bəyəndiyim ifalarına. ilk başlarda elə bildim supertramp stilini dəyişib yeni album üçün yığışıblar. ona görə bir çox hissəsini bəyəndim.

bonus track:
(baxma: it might be time)

2. əjdaha bir tame impala albomu.
posthumous forgiveness mahnısını ölümündən sonra bağışladığı atasına yazıb.
ümumilikdə, albom öncəkilərdən daha pozitivdir, çünki kevin həyatının eşqini tapıb evlənib, bu da mahnılarda əks olunur.

the slow rush

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!